ครั่งรักสาวญี่ปุ่น

(มิโอะ)

วันนี้ เป็นวันที่ชั้นและแม่ย้ายมาอยู่ที่ไทยกับพ่อครั้งแรก ด้วยการพูดที่ไม่แข็งแรงมากแต่รู้หมดของชั้น ชั้นจึงพบปะกับผู้คนแบบเกร็งๆ

"สวัสดีน้องสาว เธอชื่ออารัยหรอ"(:

"ฉันชื่อ มิโอะ"

"พูดไทยไม่ได้หรอ?"

"ได้ค่ะ แต่ไม่ค่อยจะคร่องน่ะค่ะ"????

"อ๋อ "

"พี่ชื่อเฮนรี่นะ ยินดีที่ได้รู้จัก"

"ค่ะ"

"มิโอะ พ่อเก็บของเสร็จแล้ว เข้าไปพักสิ"(เดินมาหา)

"ค่ะ พ่อ"

"เพื่อนบ้านหรอเราน่ะ"

"ครับ"????

"ยินดีที่ได้รู้จักนะ น้าชื่อพีช เป็นพ่อของมิโอะ"

"ผมชื่อเฮนรี่ ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันครับ"

"มีอะไรเรียกผมได้นะครับ ผมอยู่ข้างๆบ้านนี่เอง"

"อ๋อ ดีเลย มีไรให้น้าช่วยก็บอกได้เหมือนกันนะ"

"จะมาเล่นกับน้องก็ได้ น้องยังไม่รู้ภาษาน่ะ'

"ได้เลยครับ"????

"พ๊ออออ ไปเรียกคนแปลกหน้ามาบ้านทำไม"????

"????โทษด้วยนะ เธอยังเด็กน่ะ ยังไงก็ช่วยกันสอน ช่วยกันอบรมได้นะ"

"ครับ งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ"(????)

"(มองดูอีกคน)"

"งั้นหนูขึ้นห้องก่อนนะคะ"(เดินขึ้นห้อง)

วันต่อมา

วันเปิดเทอมวันแรก

"นี่เธอ"

"เรียกเราหรอ?"

"ใช่ เธอชื่ออะไร"

"มิโอะค่ะ"

"เป็นคนญี่ปุ่นหรอ?"

"แม่เป็นคนญี่ปุ่นค่ะ"

"เมคเฟรนกันป่ะ เรายังไม่มีเพื่อน"

"เราชื่อหนึ่งนะ"

"ค่ะ" ☺

"พูดไม่เก่งเนาะ"

"ยังพูดไม่คร่องค่ะ'

"มิโอะ"

"ทำไมรู้จักชั้นล่ะคะ?"

"ก็เธอเพิ่งบอกยัยหนึ่งนั่นไปหนิ"

"อ่า" (ยื่นขนม)

"เมคเฟรนไง บ้านชั้นขายขนมน่ะ"

"อย่าลืมอุดหนุนด้วยนะที่xxx"

"????ขอบคุณค่ะ น่ารักจังเมคเฟรนด้วยขนมด้วย"

"ทีกับชั้นล่ะพูดน้อยจัง"

"ขอโทษค่ะ"????

"อืม"

ตอนเย็น

เวลากลับบ้าน

ตื๊ดดด ตื๊ดดด ??“?

"เอ๊ะ แม่โทรมาทำไมนะ"(รับสาย)

??“?

"ค่ะแม่"

"วันนี้เรามีนัดทานข้าวกับข้างบ้านเพื่อเป็นการผูกมิตรนะ"

"แม่จะให้พี่เค้าไปรับ รออยู่นั่นแหละ"

"โถ่แม่ จะไปรบกวนพี่เค้าทำไม"

"แม่ไม่ได้ใช้นะ เค้าอาสาเอง อย่าเถียง ห้ามสายด้วย"

"ค่ะ"???‘

??“?

ไม่นานเฮ็นรี่ก็ขับรถมาถึง

"โห่ ยิ้มมาแต่ไกลเลยนะ"(บ่นอุบอิบ)

"สวัสดีค่ะ รอนานมั้ยคะ"☺

"ไม่หรอกค่ะ"

"งั้นไปกันเถอะนะ เดี๋ยวพวกท่านรอนาน"

"ค่ะ"

บ้านเฮนรี่

.

หลังจากกินข้าวเสร็จมิโอะก็เดินออกมาจากบ้านเฮนรี่ทันที แต่เฮนรี่ตามออกมาด้วย

"อย่าไปถือสาพวกท่านเลยนะ พวกเค้าคงไม่เคยเห็นเพื่อนบ้านที่มีลูกสาวน่ะ"????

"หรอคะ"

"หนูไม่คิดมากหรอกค่ะ"

"งั้นหนูขอตัวกลับบ้านก่อนนะคะ"(เดินไป)

(ดึงไว้)"เดี๋ยวสิ อยู่เป็นเพื่อนพี่ก่อนสิ"

"อยู่ทำไม? มันค่ำแล้ว"

"หนูจะทำการบ้านแล้ว"

"เดี๋ยวช่วยทำ"

"ไม่ค่ะ หนูทำเองได้ค่ะ"

"ดีมากมิโอะ"

"?????"

"อารัยคะ?"

หน้าตาของมิโอมีแต่เครื่องหมายคำถามเต็มไปหมด

"ไม่มีอารัย พี่แค่ลองดูเฉยๆ"

"ดีแล้ว กับคนที่ยังไม่สนิทห้ามไปไหนมาไหนด้วยเด็ดขาด"

"ซึ่ง หนูทำถูกแล้วลูก"(ลูบหัว)

"ดูแลตัวเองดีๆนะ ห้ามไว้ใจใครแม้กระทั่งพี่"

"อ๋อ ค่ะ"

"ขอบคุณที่อุตส่าสั่งสอนนะคะ"

"ตั้งใจทำการบ้านนะ ฝันดี" ????

"☺ฝันดีค่ะ"

และนั่นคือรอยยิ้มแรกจากมิโอะที่ชายหนุ่มอย่างเฮนรี่ได้รับจากหญิงสาวที่แอบปลื้ม แม้จะเพิ่งเจอกันก็ตาม

1เดือนต่อมา

"พี่เฮนรี่หนูสายแล้วนะ"

หญิงสาวได้ตะโกนพร้อมวิ่งเข้าไปในบ้านผู้เป็นพี่อย่างสนิทสนม

"เดี๋ยวสิ แป๊บเดียว พี่กลัวไม่หล่ออ่า"

"คนขี้เหร่แบบพี่ทำยังไงก็ไม่หล่อหรอก"

"แหม ดูถูกจัง วันหน้าจะพาแฟนมาให้รู้จัก จะได้รู้ว่าหล่อไม่หล่อไง"

"จ้าา หนูจะคอยดู"

ทั้งสองได้พูดจาท้าทายกันไปมา โดยลืมไปแล้วว่าสายแล้ว

แอ๊ดดด

ในห้องของเฮนรี่

"เอ๊ย สายแล้ว งั้นหนูโทรให้เพื่อนมารับนะคะ"

"ม่ายยย พี่จะไปส่ง รอก่อน"

"ก็ได้ ไหนๆก็สายแล้วหนิ"

เธอทำหน้างอและนั่งลงบนเตียงรอพี่ชายแต่งองค์ทรงแป้งหน้ากระจกอย่างเรียบร้อย

(มิโอะ)

เป็นเวลาหนึ่งเดือนที่ชั้นได้ทำความรู้จักและทำความคุ้นเคยกับพี่ชายคนนี้ ปรากฎว่าพี่เค้าไม่เห็นมีพิษมีภัยอะไรเลย จึงสนิทกันอย่างที่เห็น

ส่วนเรื่องการพูดก็เริ่มคร่องขึ้นมากเลย

จริงๆชั้นรู้หมดนะ แต่แค่ขาดประสบการในการพูดแค่นั้นเอง

"อ่า เสร็จแล้ว พี่หล่อรึยัง"

เฮนรี่เอ่ยถามคนตรงหน้าพร้อมกับหันหน้ามาให้ดูความหมั้นหน้านี้

"หล่อ พี่หล่อที่ซู๊ดดดเลยค่ะ รีบไปกันได้แล้วค่ะ"

มิโอะพูดพร้อมลากอีกคนพร้อมสาวเท้าอย่างเร่งรีบลงมายังที่จอดรถของบ้านอย่างเร่งรีบ

"รีบเลย เร็วๆ"

เธอพูดพร้อมยัดพี่ชายจอมอืดอาดของเธอเข้าไปในรถและเอ่ยปากเร่งเร้าทันที

"จ้าๆ" (สตาร์ทรถ)

โรงเรียน

"สวัสดีค่ะ ขออนุญาติเข้าห้องเรียนค่ะ เฮ้อๆ"

เธอวิ่งมาอย่างเร่งรีบจนหอบเหนื่อยและเหงื่อโชค

"กรรวี ก้องวัฒนะกุล"

"เอ๊ะ? ชื่อเธออ่านยังไงนะ?"

"กอน-ระ-วีค่ะ"

"อ๋อ ครูมาใหม่น่ะ โทษที"

"มาสายสินะ ออกไปยืนหน้าห้องเลยนะ"

"ค่ะ"

เธอได้แต่ทำหน้างอแล้วรีบเดินออกไปหน้าชั้นเรียนและกางแขนออก

(มิโอะ)

ชั้นทำท่าชะเง้อมองคุณครูเห็นว่าทางสะดวกเลยหยุดทำท่านั้นแล้วหยิบโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋าของกระโปรงนักเรียนและแชทหาคนๆหนึ่ง

(แชท)

มิโอะ/ พี่เฮนรี่อ่า เห็นมั้ยโดนทำโทษเพราะมาสายเลย????

เฮนรี่ / หรอ? พี่ขอโทษ

เฮนรี่ / พี่มันไร้สาระเนาะ

เฮนรี่ / คราวหน้าจะแต่งตัวรอตั้งแต่ตี5

มิโอะ / ไหนบอกไม่ไร้สาระไง

มิโอะ / นี่ไรท์สาระกว่าเดิมอีก???‘

มิโอะ / พอแล้วเดี๋ยวครูเห็น

(มิโอะ)

หลังจบประโยคนั้น ชั้นก็รีบเก็บโทรศัพท์ลงกระเป๋าทันที เดี๋ยวโดนหนักกว่าเดิม